ตัวอย่างชาวเขาภาคเหนือ
ชาวเขาเผ่าอาข่า ลักษณะบ้าน เป็นบ้านไม้ไผ่ยกพื้นเตี้ย หลังคาทำด้วยหญ้าคา ชายหลังคาคลุมเกือบปิดบ้าน เพื่อกันฝนและลมหนาว เนื่องจากชาวอาข่ามักนิยมปลูกบ้านบนสันดอยสูง และตัวบ้านจะมีระเบียงหน้าบ้านสำหรับนั่งเล่น พักผ่อน หรือรับแขก
ภายในบ้านจะแบ่งพื้นที่เป็นสัดส่วนโดยการกำหนดขอบเขตกันเอง จะไม่แบ่งกั้นเป็นห้องชัดเจน ซึ่งจะแบ่งหลักๆ เป็น 2 ส่วน คือ ส่วนสำหรับใช้นอน และส่วนสำหรับทำอาหารชาวลาหู่เป็นชนเผ่าที่มีลักษณะนิสัยรักสันโดด จะอยู่กันเป็นกลุ่มก้อนเล็กๆ มีวิถีชีวิตที่พึ่งพาตนเองและธรรมชาติ ดังนั้นจะเห็นได้ว่า ธรรมชาติเข้ามามีบทบาทในการดำรงชีวิตของพวกเค้าสูงมาก ในขณะเดียวกันพวกเค้าก็มีทักษะและความชำนาญอย่างยิ่งในการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติที่อยู่รายรอบ เราสามารถเห็นได้จากการปลูกบ้านโดยใช้ไม้ไผ่ทั้งหลัง ใช้หญ้าเป็นหลังคา ใช้เศษไม้ไผ่ทำเป็นตอกมัดแทนเชือกหรือตะปู มีความชำนาญในเจาะไม้เพื่อให้ยึดติดกันเป็นโครงสร้างของบ้าน ด้วยทักษะภูมิปัญญาที่สืบทอดกันมายาวนานนับแต่บรรพบุรุษ ทำให้ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาวัสดุดิบจากในเมือง และสามารถอยู่ร่วมกับธรรมชาติได้อย่างกลมกลืน
ชาวลาหู่มักเลือกทำเลในการปลูกบ้านในที่ลักษณะเป็นหุบเชิงดอยเขา เพื่อให้ภูเขาลูกใหญ่กันลม ตัวบ้านจะใหญ่และโปร่ง ลักษณะบ้านใหญ่หรือเล็ก ขึ้นอยู่กับแรงงานปลูกสร้าง เช่น หากมีลูกชายเยอะ ก็จะมีแรงงานพอที่จะปลูกบ้านหลังใหญ่ได้
บ้านเกือบทุกหลังจะมีระเบียงหน้าบ้าน ภายในบ้านแบ่งเป็นที่นอน และครัวรวมอยู่ในตัวบ้าน ชาวลาหู่ทำอาหารในบ้าน จะมีกะบะดินอัดแน่นเป็นฐานรองในการก่อไฟทำอาหาร ทำให้ไฟไม่สามารถลุกติดบ้านไม้ไผ่ได้ ในขณะเดียวกัน ควันไฟที่ลอยขึ้นในขณะทำอาหาร ช่วยทำให้ไม้ไผ่และหลังคาเหนียวทนทานมากขึ้น และยังทำให้แมลงไม่ชอบ และไม่อยากเข้ามารบกวนอีกด้วย เมื่อมีแขกมาเยี่ยมเยือน ชาวลาหู่จะเตรียมที่นอนให้แก่แขก ที่นอนของแขกจะแยกคนละฝั่งห้องกับคนในบ้าน แต่อยู่ในห้องเดียวกัน
ที่มา:http://www.hilltribetour.com/living/images/l_pic0.jpg
ชาวเขาเผ่าอาข่า ลักษณะบ้าน เป็นบ้านไม้ไผ่ยกพื้นเตี้ย หลังคาทำด้วยหญ้าคา ชายหลังคาคลุมเกือบปิดบ้าน เพื่อกันฝนและลมหนาว เนื่องจากชาวอาข่ามักนิยมปลูกบ้านบนสันดอยสูง และตัวบ้านจะมีระเบียงหน้าบ้านสำหรับนั่งเล่น พักผ่อน หรือรับแขก
ภายในบ้านจะแบ่งพื้นที่เป็นสัดส่วนโดยการกำหนดขอบเขตกันเอง จะไม่แบ่งกั้นเป็นห้องชัดเจน ซึ่งจะแบ่งหลักๆ เป็น 2 ส่วน คือ ส่วนสำหรับใช้นอน และส่วนสำหรับทำอาหารชาวลาหู่เป็นชนเผ่าที่มีลักษณะนิสัยรักสันโดด จะอยู่กันเป็นกลุ่มก้อนเล็กๆ มีวิถีชีวิตที่พึ่งพาตนเองและธรรมชาติ ดังนั้นจะเห็นได้ว่า ธรรมชาติเข้ามามีบทบาทในการดำรงชีวิตของพวกเค้าสูงมาก ในขณะเดียวกันพวกเค้าก็มีทักษะและความชำนาญอย่างยิ่งในการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติที่อยู่รายรอบ เราสามารถเห็นได้จากการปลูกบ้านโดยใช้ไม้ไผ่ทั้งหลัง ใช้หญ้าเป็นหลังคา ใช้เศษไม้ไผ่ทำเป็นตอกมัดแทนเชือกหรือตะปู มีความชำนาญในเจาะไม้เพื่อให้ยึดติดกันเป็นโครงสร้างของบ้าน ด้วยทักษะภูมิปัญญาที่สืบทอดกันมายาวนานนับแต่บรรพบุรุษ ทำให้ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาวัสดุดิบจากในเมือง และสามารถอยู่ร่วมกับธรรมชาติได้อย่างกลมกลืน
ชาวลาหู่มักเลือกทำเลในการปลูกบ้านในที่ลักษณะเป็นหุบเชิงดอยเขา เพื่อให้ภูเขาลูกใหญ่กันลม ตัวบ้านจะใหญ่และโปร่ง ลักษณะบ้านใหญ่หรือเล็ก ขึ้นอยู่กับแรงงานปลูกสร้าง เช่น หากมีลูกชายเยอะ ก็จะมีแรงงานพอที่จะปลูกบ้านหลังใหญ่ได้
บ้านเกือบทุกหลังจะมีระเบียงหน้าบ้าน ภายในบ้านแบ่งเป็นที่นอน และครัวรวมอยู่ในตัวบ้าน ชาวลาหู่ทำอาหารในบ้าน จะมีกะบะดินอัดแน่นเป็นฐานรองในการก่อไฟทำอาหาร ทำให้ไฟไม่สามารถลุกติดบ้านไม้ไผ่ได้ ในขณะเดียวกัน ควันไฟที่ลอยขึ้นในขณะทำอาหาร ช่วยทำให้ไม้ไผ่และหลังคาเหนียวทนทานมากขึ้น และยังทำให้แมลงไม่ชอบ และไม่อยากเข้ามารบกวนอีกด้วย เมื่อมีแขกมาเยี่ยมเยือน ชาวลาหู่จะเตรียมที่นอนให้แก่แขก ที่นอนของแขกจะแยกคนละฝั่งห้องกับคนในบ้าน แต่อยู่ในห้องเดียวกัน
ที่มา:http://www.hilltribetour.com/living/images/l_pic0.jpg
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น